LUISTERT NU 24 OP 24 NAAR RADIO WITLOOF (BONHEUR), ons eigen piraten-radiostationneke.
Want we gaan voorbij aan geluid, chaque heure - RADIO WITLOOF (BONHEUR).
TOFFE plaatjes kunt gij aanvragen bij diverse uitzendingen door 'n maileke te sturen naar: radio@witloof.nl.
De meest opmerkelijke bewegende beelden van België, elken' dag verse nieuwe herbewerking…
Vandaag verjaart: Danielle Schoovaerts [Brussel, 1 januari 1953], beter bekend als Dani Klein - Belgische zangeres, songwriter, bandleider en producer.
Jeugd
Ze groeide op in Brussel en werd er opgevoed in het Frans. Haar moedertaal was echter het Brusselse dialect. In haar jeugd werd ze reeds sterk beïnvloed door de muziek van haar ouders, waaronder Georges Brassens en Edith Piaf. Op zeventien jarige leeftijd verliet ze het ouderlijke huis om te gaan samenwonen met haar toenmalige vriend.
Eerste succes
Ze werd bekend aan de zijde van Maurane in 1979, toen ze samen een hommage aan Jacques Brel opvoerden. Vervolgens was ze zangeres bij de hardrockband Steellover. Een bekender nummer uit deze periode is Heartbreaker. In 1984 trad ze toe tot de groep Arbeid Adelt! van Marcel Vanthilt. Hier leerde ze ook Willy Lambregt [beter bekend als Willy Willy] kennen, die tijdelijk inviel. Een resultaat van de synergie tussen de drie is te horen op de single Décoiffé en diens B-kant Stroom.
In 1986 was ze achtergrondzangeres op het album Rockery van The Scabs.
Vaya Con Dios
Datzelfde jaar brak ze door met Vaya Con Dios, een muziekproject van gitarist Willy Lambregt en bassist Dirk Schoufs. Toen deze een jamsessie gaven in een bevriende boetiek, vroegen ze Dani Klein mee om te zingen. Nog datzelfde jaar namen ze, onder leiding van Johan Verminnen en samen met Margriet Hermans en Firmin Timmermans als het Brabants team deel aan de Bacarabeker, en wonnen ze de prijs. Kort daarop werd Just a Friend of Mine als single uitgebracht die aansloeg in heel Europa en platina behaalde. Kort daarop verliet Willy Lambregt de groep, officieel omdat hij Vaya Con Dios niet meer kon combineren met The Scabs. Volgens de media was dit echter omdat hij een relatie had met Dani Klein en zij een nieuwe relatie was begonnen met Dirk Schoufs.
Willy Willy werd vervangen door Jean-Michel Gielen en hun eerste monsterhit volgt: What's a Woman [1990] van het met platina bekroonde album Night Owls. De groep brak wereldwijd door en de hits stapelden zich op: Nah Neh Nah, Don't Cry For Louie, Puerto Rico, Johnny. In 1991 gingen Dani Klein en Dirk Schoufs uit elkaar, waarop Schoufs ook de groep verliet en Vaya Con Dios verder ging als een eenvrouwsband. Kort voor het verschijnen van Time Flies stierf Dirk Schoufs, op 24 mei 1991, ten gevolge van een cocktail van medicijnen, alcohol en coke. In sommige persberichten verscheen onterecht dat hij aan aids zou overleden zijn.
In 1992 verscheen Time Flies. De muziek is veel triester dan op de eerste twee albums, met invloeden uit de soul en gypsy jazz. Het album deed het internationaal erg goed, zo was het een nummer 1-album in onder meer Nederland en Zwitserland. Het album behaalde platina. Hierop volgde een wereldtournee van vijf weken in 1993. De singles van dit album waren Time Flies, So Long Ago en Heading for a Fall.
In 1995 kwam het vierde album, Roots and Wings, uit en het behaalde goud.
Een jaar later maakte Dani Klein bekend geen plezier meer te beleven aan de muziekwereld, en besloot ze de band te stoppen.
Een nieuw begin
In 1999 begon ze opnieuw met zingen en vormde ze met een groep Brusselse vrienden een nieuwe band, Purple Prose, zonder daarbij te streven naar veel succes. Een bekender nummer uit deze periode is Who Wants to Be Lonely ['99].
In 2004 kwam Klein terug met de groep waar haar carrière allemaal mee begon, Vaya Con Dios. In hetzelfde jaar brachten ze een nieuw album, The Promise uit, waarop ook haar zoon Simon Schoovaerts is te horen.
In februari 2006 kreeg ze een "Lifetime Achievement" ZAMU Award voor haar hele carrière. In 2012 werd ze "Brusselaar van het jaar", omdat ze Brussel en het plaatselijke dialect promoot.
66ste Waalse Pijl 198 Km. - 1.HC
"tornooiresultaat":
1 Mario Aerts [Bel] Lotto-Adecco 4.42.04 [42.117 km/h]
2 Unai Etxebarria [Ven] Euskaltel-Euskadi 0.03
3 Michele Bartoli [Ita] Fassa Bortolo 0.06
Vandaag verjaart: Mario Aerts [Herentals, 31 december 1974], Belgisch professioneel wielrenner van 1996 tot 2011.
De in Herentals geboren Aerts werd prof in 1996 bij Vlaanderen 2002, dat hij twee jaar en twee overwinningen [de Grote Prijs Isbergues en het Circuit Franco-Belge] later verruilde voor Lotto. Aerts bleek een talent dat vooral goed meekon op heuvelachtig terrein en met een tweede plaats in het jongerenklassement van de Ronde van Frankrijk van 1999 leek een grote toekomst voor hem weggelegd. Hierna stokte Aerts' ontwikkeling enigszins, al behaalde hij wel diverse ereplaatsen. In 2002 won hij de Waalse Pijl, zijn grootste zege tot nu toe, en werd tweemaal tweede in etappes in de Ronde van Frankrijk. Aerts vertrok hierna voor twee seizoenen naar het Duitse T-Mobile Team, waar hij vrij anoniem vooral in dienst van anderen reed. Om zijn eigen kansen wat meer de ruimte te geven keerde Aerts in 2005 terug bij Davitamon - Lotto. Tot nu toe is Aerts met zijn 11 jaar in dienst de langst rijdende renner aller tijden van Lotto.
In het peloton heeft hij de bijnaam Super Mario. Of Le Beau Mario
In 2007 reed Aerts zowel de Giro [20°], de Tour [70°] als de Vuelta [28°] uit. Hij is de 25e renner aller tijden die deze prestatie heeft neergezet. In 2008 behaalde hij een Olympisch diploma, dankzij zijn 8e plaats in de wegrit.
In de Ronde van Frankrijk van 2010 beleefde hij een tweede jeugd als superknecht van streekgenoot Jurgen Van den Broeck. Hij won tweemaal de prijs van de strijdlust en werd vijfde in de tiende etappe.
2011 diende zich aan als een slecht jaar. Bij zijn team rekende men erop dat hij zijn prestatie van verleden jaar in de tour zou kunnen herhalen, maar gezondheidsperikelen, een onregelmatige hartslag meer bepaald, hield hem uit competitie. De diagnose is niet eensluidend. In oktober 2011 beëindigde hij zijn carrière. Vanaf januari 2012 treedt hij toe tot de ploegleiding van Lotto-Belisol.
ABBA - RING RING
Location Belgian Coast Belgium
Broadcast 26 October 1973, Belgium.
This performance has not been included on any officially released video or DVD
Vandaag verjaart Vlaams acteur Frank Focketyn [Ekeren, 30 december 1960].
Frank Focketyn volgde zijn secundair onderwijs - met zijn tweelingbroer Kris Focketyn - eerst in het Sint-Lievenscollege [Antwerpen-Centrum], later aan het Pius X-Instituut [Antwerpen-Kiel] - waar hij twee jaar hoger zat dan Laurent van België.
Frank Focketyn studeerde in 1986 af in de toneelafdeling van het Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen met onder andere Dora van der Groen als een van zijn lesgevers.
Van 1996 af trad Frank Focketyn regelmatig op in films en tv-programma's. In het theater is Frank Focketyn de laatste jaren verbonden aan het NTGent. Focketyn speelde al in verschillende televisieprogramma's en theaterproducties mee, maar werd pas echt bekend Focketyn door zijn rollen als Pappie in Vaneigens, diverse rollen in het sketchprogramma In De Gloria en Guido Pallemans in de één-serie Het eiland.
Later ging Frank Focketyn lesgeven aan het Conservatorium in de richting toneel. Hij bleef er lesgeven toen de onderwijsinstelling in 2001 samensmolt met de Studio onder de vleugels van de Artesis Hogeschool Antwerpen en zijn naam veranderde in Herman Teirlinck Instituut.
In 2004 speelde hij een rol in de videoclip van Never back down van Novastar. Hij speelde daarin een man die in een grauw winkelcentrum zonder enige reden door voorbijgangers en omstanders wordt getreiterd en in elkaar wordt geslagen.
In oktober 2009 werd bekendgemaakt dat hij deel ging uitmaken van de negenkoppige jury in het nieuwe seizoen van De Slimste Mens ter Wereld.
Begin 2011 speelde hij mee in De Ronde, een productie van Jan Eelen. Dit deed hij samen met een groot deel van de cast van In De Gloria en Het eiland.
Vandaag verjaart: Koen De Poorter [Merelbeke, 30 december 1977], Vlaams tv-maker die vooral bekend is als lid van de cabaretgroep Neveneffecten. Met hen stond hij ook op de planken met de show Zinloos Geweldig, waarvan later ook een dvd uitkwam met enkele extra's.
Sinds september 2005 werkt hij bij Woestijnvis waar hij met Neveneffecten het gelijknamige programma Neveneffecten en, in samenwerking met Bart De Pauw, Willy's en Marjetten maakte. Tevens schreef hij mee aan de tweede reeks van Het Geslacht De Pauw waarin hij ook enkele gastrollen vertolkte als Najib 'monkeyballs' [reeks 2, aflevering 7 en 8] en de man in het opgerolde tapijt [reeks 2, aflevering 9].
In 2005 schreef Koen De Poorter het verhaal voor het prentenboek STAD van Pieter Gaudesaboos. In het voorjaar van 2009 toerde hij samen met de rest van de comedygroep Neveneffecten en The Lunatic Comedy Club doorheen Vlaanderen met hun improvisatieshow Te lui en niet bekend genoeg.
Van januari tot februari 2011 was hij te zien in het programma Basta, de nieuwste creatie van de mannen van Neveneffecten.
Basta is een Vlaams televisieprogramma dat in het voorjaar van 2011 werd uitgezonden op de Vlaamse openbare zender Eén. Het was een combinatie tussen een komisch televisieprogramma, een actualiteitenrubriek en een misdaadprogramma. Het programma handelde over zelfgeknutselde onderzoeksjournalistiek. Men kaartte actuele frustraties aan en gaf de veroorzakers een koekje van eigen deeg. De reeks werd gemaakt door het cabaretviertal Neveneffecten [Jonas Geirnaert, Lieven Scheire, Koen De Poorter en Jelle De Beule] bij het productiehuis Woestijnvis.
Vandaag verjaart: Marc Sleen, pseudoniem van Marcel Honoree Nestor ridder Neels [Gentbrugge, 30 december 1922], Vlaamse striptekenaar die vooral bekend is omwille van zijn stripreeks De avonturen van Nero & Co.