LUISTERT NU 24 OP 24 NAAR RADIO WITLOOF (BONHEUR), ons eigen piraten-radiostationneke.
Want we gaan voorbij aan geluid, chaque heure - RADIO WITLOOF (BONHEUR).
TOFFE plaatjes kunt gij aanvragen bij diverse uitzendingen door 'n maileke te sturen naar: radio@witloof.nl.
De meest opmerkelijke bewegende beelden van België, elken' dag verse nieuwe herbewerking…
Vandaag verjaart: Annick Segal [Borgerhout, 21 december 1960], Vlaamse actrice. Ze studeerde aan Studio Herman Teirlinck. Sindsdien werkte ze voor diverse gezelschappen, zoals KNS, Arena, Toneelgezelschap Ivonne Lex, het Reizend Volkstheater en het Limburgs Projekt Theater. Naast haar acteursopleiding volgde Annick nog een opleiding in klassiek ballet, moderne dans en salondans.
Haar bekendste rol is die van Rosa Verbeeck in Thuis, waarin ze al vanaf de beginjaren meespeelt.
Ze had eveneens een gastrol in reeks 18 [2007] van F.C. De Kampioenen als middenstandsbondafgevaardigde Andrea Uyttersprot.
Op 8 september 2011 kondigde Q-music het overlijden aan van Annick Segal na een ongeval met een paard. Dit was via SMS binnengekomen, maar na onderzoek bleek dat het een internethoax was die al eerder opgedoken was in 2010.
Vandaag verjaart: Mark Willems [Gent, 21 december 1947], Vlaams acteur.
Zijn bekendste rol is die van Luc Bomans in Thuis.
Hij speelde ook gastrollen in De Kotmadam, Flikken [Werner Lefever], Heterdaad [Jos Tanghe], Het Park [bookmaker] en Windkracht 10 [Frans de Gruyter].
Mark studeerde aan de toneelafdeling van het conservatorium van Gent. Hij was gedurende 20 jaar vast verbonden aan het NTG en speelde een opmerkelijke rol naast Jan Decleir in de film 'Mira'. Sinds 1993 is Mark freelance acteur. Mark is er al van het prille Thuis-begin bij, maar heeft er nog lang niet genoeg van.
Marks alter ego Luc Bomans heeft heel wat avonturen beleefd met Leontien Vercammen, gespeeld door Marijke Hofkens. Na een door Luc zelf in scène gezette moord, heeft hij geprobeerd zijn zoon terug en Leontien in een gesticht te krijgen. Dit plan mislukte en Leontien ging er samen met hun zoon vandoor richting Mexico.
Vandaag verjaart: Aimé Anthuenis [Lokeren, 21 december 1943], Belgische voetbalcoach [onder meer Lokeren, Anderlecht, Genk, Lierse..], voormalig voetballer en voormalig bondstrainer.
Rode Duivels
Op 29 juni 2002 tekende Anthuenis een contract voor 2,5 jaar bij de Koninklijke Belgische Voetbalbond (KBVB). De drievoudige Trainer van het Jaar volgde Robert Waseige op die enkele weken eerder al getekend had bij Standard. De Rode Duivels hadden er net het WK in Japan en Zuid-Korea opzitten toen Anthuenis het roer overnam. Hij probeerde zich met een nieuwe generatie Belgen te plaatsen voor het EURO 2004. Zo haalde Anthuenis onder meer Thomas Buffel, Jelle Van Damme, Vincent Kompany en Anthony Vanden Borre bij de nationale ploeg.
EK-kwalificatie
Voor de EK-kwalificatie werd België ondergebracht in de groep van Bulgarije, Estland, Andorra en Kroatië. De Duivels verloren het eerste duel tegen Bulgarije met 0-2, waar wonnen nadien tegen Estland en Andorra telkens met 0-1 dankzij goals van Wesley Sonck. Met zes op negen wachtte de belangrijke uitwedstrijd tegen Kroatië. Voor het duel rekende de bondscoach op Francky Vandendriessche, die hij nog kende van bij Waregem. De toenmalige doelman van Excelsior Moeskroen kende echter geen al te beste avond. België verloor met 4-0, Vandendriessche kwam nadien nooit meer in actie voor de nationale ploeg. In juni 2003 speelde België 2-2 gelijk tegen Bulgarije. Enkele dagen later wonnen de Duivels in het Jules Ottenstadion met 3-0 van Andorra. België maakte op dat ogenblik nog kans om zich te kwalificeren voor het EK, maar dan mocht het geen steek meer laten vallen en hopen dat Bulgarije op de laatste speeldag zou winnen van Kroatië. De jongens van Anthuenis lieten geen steek meer vallen. België won met 2-1 van grote concurrent Kroatië en versloeg vervolgens Estland met 2-1. De Rode Duivels haalden in totaal 16 punten, even veel als Kroatië dat op de laatste speeldag met 1-0 van Bulgarije won. Maar omwille van het onderlinge resultaat mocht Kroatië en niet België barragewedstrijden spelen.
WK-kwalificatie
Ondanks de mislukte kwalificatiecampagne genoot Anthuenis nog steeds het vertrouwen van de KBVB. Hij kreeg nu de opdracht om de Belgen naar het WK in Duitsland te loodsen. België belandde in groep 7, samen met Spanje, Servië en Montenegro, San Marino, Litouwen en Bosnië en Herzegovina. De kwalificatiecampagne begon in september 2004 op een valse noot. In het Stade du Pays in Charleroi speelde België 1-1 gelijk tegen het bescheiden Litouwen. Nadien ging België op bezoek bij groepsfavoriet Spanje. In een potige wedstrijd kreeg zowel Eric Deflandre als Bart Goor rood. Die laatste kreeg vier wedstrijden schorsing omdat hij naar Xavi Hernández gespuwd had. Nog nooit eerder waren er twee Rode Duivels in één wedstrijd uitgesloten. Achteraf sprak de Belgische pers over de "schande van Santander". Spanje won het duel met 2-0. Een maand later verloren de Belgen in eigen land met dezelfde score van Servië en Montenegro.
De Duivels stonden met een punt uit drie wedstrijden onder druk. In maart 2005 kwam Bosnië en Herzegovina op bezoek. De Duivels wonnen met 4-1, na onder meer twee goals van Emile Mpenza, die onder Anthuenis samen met Buffel en Sonck het aanvallend compartiment van de nationale ploeg vormde. De volgende wedstrijd was in theorie een makkelijke opgave. De Duivels gingen op bezoek bij het bescheiden San Marino, dat op dat ogenblik het slechts geklasseerde Europese land was op de FIFA-ranking. Desondanks werd het geen makkelijk avond. Aan de rust stond het 1-1, pas na meer dan een uur spelen zorgde Daniel Van Buyten voor de broodnodige 1-2 zege. De makke prestatie van de nationale ploeg zette Anthuenis zwaar onder druk.
In juni 2005 trokken de Duivels naar Servië en Montenegro. De Belgen brachten geen mooi voetbal op de mat, maar toonden wel 90 minuten lang inzet. Het duel eindigde op een scoreloos gelijkspel, waardoor de druk rond Anthuenis tijdelijk afnam en de Belgen nog een kansje hadden op het WK. Maar drie maanden later liep het opnieuw fout. In de honderdste WK-kwalificatiewedstrijd van België verloren de Rode Duivels met 1-0 van Bosnië en Herzegovina . Anthuenis schakelde drie verdedigende middenvelders in tegen de Bosniërs - die overigens niet met hun sterkste elftal aan de aftrap verschenen - maar zelfs dan kregen de Duivels geen greep op spelverdeler Sergej Barbarez. Hij scoorde na iets meer dan uur het enige doelpunt. Na afloop zei Anthuenis dat het "over en out" was. België had mathematisch gezien nog een waterkans om zich te plaatsen en dus maakte Antheunis de campagne nog af. Na de zure nederlaag tegen Bosnië en Herzegovina won België met 8-0 van San Marino, om vervolgens met 0-2 te verliezen van Spanje. Fernando Torres scoorde twee doelpunten in drie minuten en telde de Duivels definitief uit voor het WK. Voor het eerst sinds 1978 wist België zich niet te plaatsen voor de wereldbeker. Op de laatste speeldag van de kwalificatieronde speelde België nog eens 1-1 gelijk tegen Litouwen. Het was de laatste interland onder bondscoach Anthuenis.
Kuifje in Amerika [Tintin en Amérique] is het derde album uit de reeks Kuifje-strips van de Belgische tekenaar Hergé.
Er bestaan drie versies van dit boek. Het originele in zwart-wit uit 1932, de vernieuwde, ingekleurde versie uit 1945 en de versie uit 1973 waarin op verzoek van de Amerikaanse uitgevers enkele zwarte personages werden veranderd in blanke. De eerste Nederlandse vertaling dateert uit 1947. In 1973 verscheen een nieuwe Nederlandse vertaling. De originele zwart-witversie met Nederlandse vertaling verscheen pas in 1989.
Verhaal
Kuifje gaat voor zijn werk naar Chicago, om een verslag te schrijven over de misdaad daar. Al Capone is Kuifje echter nog niet vergeten sinds de reporter in het vorige album zijn plannen verijdelde. Capone schakelt al zijn handlangers in om Kuifje in Chicago onschadelijk te maken. Kuifje krijgt al snel de kans om Capone en wat bendeleden te arresteren maar omdat de politie hem niet gelooft kan hij ontsnappen. Als Kuifje een handlanger van Capone oppakt, komt hij in aanraking met gangster Bobby Smiles, die voor een organisatie werkt die Capone wil doden. Hij vraagt Kuifje om zijn medewerking, maar omdat hij weigert probeert hij de reporter om het leven te brengen. Kuifje zet de achtervolging in en tracht Smiles te arresteren, die inmiddels naar Texas is gevlucht. De bandiet doet vele pogingen om Kuifje onschadelijk te maken, onder meer door een indianenstam tegen hem op te zetten. Kuifje overleeft de aanslagen meestal op het nippertje en weet uiteindelijk Smiles te arresteren. Deze gebeurtenis maakt de onderwereld in Chicago er op gebrand om Kuifje definitief uit te schakelen. Men ontvoert Bobbie om hem in de val te lokken, maar Kuifje vindt zijn hondje terug en arresteert de kidnappers. Uiteindelijk sluiten alle gangsters een verbond om Kuifje te doden. Kuifje wordt gevangengenomen en met een halter aan zijn been in het Michiganmeer gegooid. De halter blijkt echter van hout te zijn, zodat Kuifje de aanslag overleeft. Na zijn ontsnapping weet Kuifje een groot deel van de onderwereld op te laten pakken. Na deze grote slag verlaat Kuifje Amerika.
Achtergrond
Net als Kuifjes vorige twee avonturen schetst Hergé ook hier een clichébeeld van de VS, zoals de Europeanen het destijds voorstelden. Naast grote steden vol gangsters vinden sommige scènes plaats in het Wilde Westen met cowboys en indianen op het oorlogspad. Ook uniek is de rol die Al Capone in dit verhaal speelt als enige echt bestaande figuur in de Kuifjestripreeks.
Publicatie
De eerste zwart-witeditie verscheen in 1932. De vierkleurendruk kwam uit in 1945. Onder druk van de uitgevers moest Hergé voor de publicatie in de Verenigde Staten in 1973 enkele zwarte personages [p. 1 A2, p. 29 D1, p. 47 D2] veranderen in blanke.
Stadsbrouwerij Gruut is een brouwerij in de Waalse Krook-buurt in het centrum van de Belgische stad Gent. Het is een van de zeldzame brouwerijen waar men gebruikmaakt van een kruidenmengsel [gruut] in plaats van het gebruikelijke hop. De brouwerij brouwt met de moderne brouwtechnologie maar volgens de oude tradities.
De Gentse Stadsbrouwerij Gruut werd opgericht in 2009 door brouwingenieur Annick De Splenter, telg van een brouwersfamilie. De familie De Splenter was eigenaar van brouwerij Riva in Dentergem. Om de bitterheid, bewaarbaarheid en andere smaak- en geurcomponenten van hop te vervangen, moest heel wat onderzoek gedaan worden naar een geschikte kruidensamenstelling. Hierbij kon men rekenen op subsidie uit een Vlaams innovatiefonds [IWT].
Er zijn momenteel vijf varianten: een witbier, een blonde, een amber, een bruine en Inferno.
Het muntstuk dat staat afgebeeld op het etiket van het bier is een "gruut", de lokale benaming van de groot, een muntstuk dat onder andere tijdens het bewind van Keizer Karel V werd gebruikt. In het middeleeuwse Gent werden de belastingen betaald met enkele en dubbele groten.
Ook de bierviltjes van het bier zijn apart: er is een anamorfose op te zien. Een anamorfose is een vertekende afbeelding die er slechts gezien vanuit een bepaalde hoek of met een bepaald optisch apparaat realistisch uitziet. Als men twee bierviltjes tezamen puzzelt ontdekt men een verborgen tekening. Tijdens de Renaissance werd deze techniek gebruikt om geheime, vaak verboden of lichtjes erotische beelden tevoorschijn te toveren.
Zowel Blond als Inferno zijn medio januari op onze bierlijst te vinden..
Vandaag verjaart: Jakob Beks [Hamont, 20 december 1952], Vlaams acteur die bij een groot televisiepubliek bekend werd door zijn rol Bernard Theofiel Waterslaeghers in de komedie-soap F.C. De Kampioenen. Hij had ook de mannelijke hoofdrol als Bex in de serie Bex & Blanche met Dora van der Groen als Blanche.
Beks werd geboren te Hamont, en studeerde in 1974 af aan de Studio Herman Teirlinck.
Hij speelde in een aantal producties van de Blauwe Maandag Compagnie waaronder de Shakespeare bewerking "Ten Oorlog". Van 2003 tot 2007 speelde hij vier seizoenen een hoofdrol in Diplodocus Deks van het Publiekstheater en de Koninklijke Vlaamse Schouwburg. Een andere langlopende productie waarmee Beks op de planken stond was Niets van de Kopergietery.
Beks is gehuwd en vader van twee kinderen. Hij woont in Mariakerke.
Ook in de tweede reeks van Buiten De Zone was er een leuke cameo voorzien voor één van de Kampioenen: Boma maakte zijn opwachting als mogelijke misdadiger in een line-up voor de politie. In de eerste line-up zien we trouwens Jakob Beks [Bernard Theofiel Waterslaeghers].
De originele archiefbeelden van de eisprong van Janine Bischops. Exclusief voor internationale vrouwendag 8 maart 2012 en voor de dvd- release van "Supermarkt Malschaert".
Vandaag verjaart: Janine Bischops [Hoevenen, 20 december 1942], Vlaams actrice.
Janine Bischops begon haar carrière als vaste actrice in de KVS Brussel, waar zij uiteenlopende rollen vertolkte: zowel drama als komedie. Zij speelde er de hoofdrol in de Belgische creatie van Vrijdag van Hugo Claus. Eén van haar favoriete rollen was Bleke An in de Spaanse Brabander van Bredero.
Elf jaar lang was Bischops nadien verbonden aan het Fakkelteater in Antwerpen waar zij speelde in onder andere Dodo, Merel, Pit en Flo en in Zot van Liefde van Sam Shepard. Verder nam ze daar ook uiteenlopende rollen in verschillende genres voor haar rekening.
Ook op tv was Bischops regelmatig te zien. Bischops vertolkte de hoofdrol in de eerste Vlaamse tv-spel in kleur: Een vriendje voor Felicity. Ze had hoofdrollen in verschillende jeugdseries waaronder Midas, De Tijdscapsule en Keromar. Ze was ook een vaste waarde voor de Vlaamse televisiespelen. Hiervoor werkte ze onder meer samen met de Tsjechische regisseur Antonin Moskalyk voor De schapenborre.
Ze speelde de hoofdrol in Gered van Edward Bond in een regie van Jean-Pierre De Decker.
In 1980 won Het Koperen Schip waarin ze samen met Dries Wieme de hoofdrollen vertolkte de Bert Leysen-prijs.
Verder is ze bekend als Jenny Verbeeck uit de Vlaamse soap Thuis waar ze hedendaags nog altijd in meespeelt. Ze is ook bekend als de vrouw van "Gérard de polies" in de serie Het Pleintje. In 2010 had ze ook een gastrol in de serie Goesting, in Witse als Kristine Van Doesel en in het tweede seizoen van Vermist. In 2004 had ze een gastrol in F.C. De Kampioenen.
In theaterseizoen 2006-2007 en 2007-2008 stond ze samen op de planken met An Nelissen en Mitta Van der Maat in Het goede Lijf van Eve Ensler in een regie van Peter Perceval. Van dit stuk speelden ze tot juli 2007 meer dan 150 voorstellingen. Vanaf 21 februari 2008 staat zij op de planken met De Borstenclub, in een regie van Peter Perceval. In dit stuk, over borstkanker, zet Janine een waaier van personages neer.
Ze is gehuwd geweest met Walter Moeremans en daarna 33 jaar met Johny Voners [tot 2006].
De allergrootste wielerkampioenen uit de geschiedenis winnen uiteraard ook Parijs-Roubaix: Fausto Coppi [1950], Rik Van Steenbergen [1951], Rik Van Looy [3x] en natuurlijk ook Eddy Merckx [1970].
Van Looy verjaart vandaag en wordt 80 jaren.
Henri (Rik) Van Looy [Grobbendonk, 20 december 1933], ook de keizer van Herentals genoemd, is een Belgisch oud-wielrenner. Hij won 493 wedstrijden.
Hij werd tweemaal wereldkampioen op de weg (1960 en 1961). Hij is de enige wielrenner die de zes klassiekers buiten categorie (Luik-Bastenaken-Luik, Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix, Parijs-Tours, Ronde van Lombardije en Ronde van Vlaanderen) heeft gewonnen. Hij won in de drie grote rondes, Giro, Tour en Vuelta, punten- of bergklassement. Hij blonk vooral uit als sprinter.
Van Looy behaalde nooit de eindoverwinning in rondewedstrijden. In 1958 moest hij als leider in het klassement, met vijf ritoverwinningen op zak, opgeven in de Ronde van Spanje. In 1959 wordt hij derde in de Ronde van Spanje en vierde in de Ronde van Italië. In beide rondes boekt hij vier ritoverwinningen. In 1962 startte hij voor de eerste maal in de Ronde van Frankrijk. In de elfde rit werd hij door een motor aangereden en afgevoerd naar het ziekenhuis in Pau. Van Looy zag daarmee zijn voorbereiding op een derde wereldkampioenschap op rij de mist ingaan.
Van Looy reed ook op de baan. Hij won twaalf zesdaagsen, waarvan tien samen met Peter Post.
In de begindagen van zijn carrière kreeg hij te maken met Rik Van Steenbergen, in de nadagen moest hij de strijd aangaan met een Eddy Merckx, die tot 1966 in de wielerploeg Solo-Superia (de rode garde) van Van Looy reed.
Van Looy ontving op 10 januari 2005 de prijs van Sportpersoonlijkheid van het Jaar van de provincie Antwerpen, een prijs die door Panathlon Antwerpen werd uitgereikt. Van Looy ontving deze prijs voor zijn inzet en bezieling in de Vlaamse Wielerschool.
Multi-talent Bart A. M. Peeters [Mortsel, 30 november 1959] is een Vlaams zanger, drummer, gitarist, presentator en acteur. Peeters studeerde Germaanse filologie en theaterwetenschappen in Antwerpen.