LUISTERT NU 24 OP 24 NAAR RADIO WITLOOF (BONHEUR), ons eigen piraten-radiostationneke.
Want we gaan voorbij aan geluid, chaque heure - RADIO WITLOOF (BONHEUR).
TOFFE plaatjes kunt gij aanvragen bij diverse uitzendingen door 'n maileke te sturen naar: radio@witloof.nl.
De meest opmerkelijke bewegende beelden van België, elken' dag verse nieuwe herbewerking…
Vandaag verjaart: Jo Haazen [Antwerpen, 24 december 1944], Belgisch musicus en een vooraanstaand beiaardier.
Jo Haazen studeerde aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen en aan de Koninklijke Beiaardschool "Jef Denyn" te Mechelen. Hij was van 1968 tot 1981 stadsbeiaardier te Antwerpen, leraar muzikale opvoeding en esthetica aan het Instituut voor Talen, Secretariaat en Toerisme 'Van Celst' [middelbaar onderwijs] en leraar Esperanto aan de Stedelijke Avondleergangen voor Talen te Antwerpen. Hij was tevens plaatselijk voorzitter van het Jong-Davidsfonds, voorzitter van de Koninklijke Esperanto-vereniging 'La Verda Stelo' en bestuurslid van het Verbond van Vlaamse Cultuurverenigingen te Antwerpen.
Als eerste laureaat van het 8ste, 9de en 10e Internationaal Beiaardconcours van het Holland-Festival te Hilversum [1966-'67-'68] ontwikkelde hij zich tot een van de beste beiaardiers van de huidige generatie. Zijn legendarische concerten vanuit de Onze-Lieve-Vrouwenkathedraal te Antwerpen brachten duizenden toehoorders op de been.
Hij ligt aan de basis van de renaissance van de beiaardkunst in Vlaanderen na de Tweede Wereldoorlog en wordt beschouwd als een eminentie op beiaardgebied. Jo Haazen was van 1981 tot 2009 stadsbeiaardier te Mechelen en van 1981 tot 2010 directeur van de wereldvermaarde Koninklijke Beiaardschool "Jef Denyn".
Gewezen staatssecretaris Vic Anciaux bond de kat de bel aan in een opiniestuk in De Standaard. Aanleiding is de splitsing van BHV waar volgens Anciaux te weinig over Brussel is nagedacht.
Vandaag verjaart: Victor J.Fr. Anciaux [Boechout, 24 december 1931], voormalig Belgisch arts en politicus voor de Volksunie.
Video: Doelpunten Wilmots voor Rode Duivel tijdens spelersloopbaan
Bondscoach Marc Wilmots is zondag in het Eurocam Media Center in Lint voor de eerste keer verkozen tot Coach van het Jaar.
De trainer van de Rode Duivels kreeg 372 punten achter zijn naam, 167 meer dan Gert Vande Broek [205 stemmen], de bondscoach van de vrouwenvolleyploeg. Zulte Waregem-coach Francky Dury eindigde met 85 punten op de derde plaats. Opvallend, want in de verkiezing voor de Trofee Raymond Goethals haalde Dury het vorige week nog van Wilmots. Op de erelijst volgt Wilmots atletiekcoach Jacques Borlée op.
Voor de 44-jarige Wilmots is het de bekroning na een schitterend jaar met de Rode Duivels. Met een 26 op 30 in een groep met sterke tegenstanders zoals Kroatië en Servië konden de Rode Duivels voor het eerst in twaalf jaar nog eens de poorten van het WK open beuken. In Brazilië nemen ze het volgend jaar in Groep H op tegen Zuid-Korea, Algerije en Rusland. Geen onmogelijke opdracht en dus wordt er al luidop gedroomd van de achtste finales en een mogelijke confrontatie met Duitsland of Portugal.
[bron: GVA]
Vandaag verjaart: Bertrand Gachot [Luxemburg, 23 december 1962], Belgisch autocoureur die tussen 1989 en 1995 uitkwam in de Formule 1.
Op 15-jarige leeftijd begon Gachot te racen in de karts. In 1984 stapte hij over naar de Formule Ford en in 1986 won hij de titel in de Britse Formule Ford 2000-klasse. Na een tweede plaats in het Britse Formule 3-kampioenschap een jaar later [achter Johnny Herbert], stapte Gachot over naar de Formule 3000. Door geldgebrek was dit echter aanvankelijk geen succes. Pas toen de excentrieke Belgische miljonair Jean-Pierre Van Rossem zich met hem bemoeide ging zijn carrière weer voorwaarts, Gachot werd coureur bij Van Rossems Formule 1-team Onyx.
Een gemakkelijk jaar werd het niet, door de vele inschrijvingen dat jaar moest Onyx meedoen aan de pre-kwalificatie die Gachot pas bij de zesde Grand Prix, in Frankrijk op Paul Ricard wist te overleven. Gachot kwalificeerde zich met een spectaculaire 11e plaats zelfs voor de race. Nadien wist Gachot zich nog 4 keer te kwalificeren tot hij werd ontslagen na onenigheid met Van Rossem. De laatste 2 races stapte Gachot zonder succes nog in bij het zieltogende Rial. Het jaar erop reed Gachot voor Coloni, opnieuw een achterhoedeteam dat bovendien een dramatische Subaru-motor had. Ondanks het dumpen van die motoren halverwege het seizoen kwalificeerde Gachot zich geen enkele keer voor een race.
Voor 1991 zag het er beter uit, Gachot ging rijden voor het nieuwe team van Jordan. De wagen bleek verrassend snel en Gachot sprokkelde zijn eerste 4 WK-punten ooit bij elkaar door een vijfde plaats in Canada en zesde plaatsen in Groot-Brittannië en Duitsland. Bovendien pakte Gachot de snelste ronde in Hongarije. Tussendoor won hij ook de 24 uur van Le Mans voor Mazda, samen met Johnny Herbert en Volker Weidler. Maar donkere wolken pakten zich samen want Gachot moest zich bij een Britse rechtbank melden voor een verkeersincident de winter ervoor.
Gachot had toen ruzie gekregen met een Londense taxichauffeur en deze met traangas bespoten, iets wat in Frankrijk (waar Gachot woonde) niet verboden was maar in Groot-Brittannië wel. Gachot moest voor zes maanden de cel in. Zijn plek bij Jordan werd ingenomen door een Duitse debutant, Michael Schumacher. Gachots veelbelovende Formule 1-carrière was gebroken.
In 1992 lukte het Gachot om een zitje te veroveren bij Larrousse maar dat was een stap terug ten opzichte van Jordan. Toch scoorde Gachot nog een punt in Monaco. Voor 1993 kon Gachot geen plek vinden in Formule 1 maar in 1994 keerde hij terug met het nieuwe team Pacific Grand Prix, waarvan hij ook aandeelhouder was. Het team was echter ondergefinancierd en bleek vooral in 1994 totaal niet competitief. In 1995 moest Gachot af en toe zijn plek afstaan aan pay-drivers als Jean-Denis Délétraz en Giovanni Lavaggi. Eind 1995 ging het team op de fles en was Gachots Formule 1-carrière voorbij.
Gachot trok zich terug uit de racewereld, werd miljonair dankzij de energiedrank Hype en vestigde zich met zijn gezin op Gibraltar.
Vandaag verjaart: Hanne Troonbeeckx [Beringen, 23 december 1978], Vlaams omroepster en presentatrice.
Troonbeeckx werd aan de Provinciale Hogeschool Limburg opgeleid tot boekhoudster. Totdat ze door VTM als omroepster werd gecontracteerd, was ze bediende in het bouwbedrijf van haar vader. In 2004 stapte ze over naar VT4, waar ze samen met Hans Otten het programma The Block ging presenteren. Een jaar later nam ze van Marlène de Wouters de presentatie van Huis op Stelten over. Ook was ze, in 2005 en 2006, één van de panelleden van Het Swingpaleis.
In 2006 nam Troonbeeckx samen met Dieter, één van de deelnemers van het derde seizoen van The Block, het dance-singletje Together op, dat werd geproduceerd door Regi Penxten van Milk Inc. In 2007 nam ze opnieuw met hem een nummer op [Scared Of Me], dat verscheen op Penxtens debuutalbum Registrated. In datzelfde jaar presenteerde Troonbeeckx het VT4-programma De Brekers, Huis op Stelten en The Block.
In april 2008 speelde Troonbeeckx, onder andere met Gert Verhulst en Annemarie Picard, mee in het toneelstuk Foei, minister! In het najaar van 2008 presenteert ze het vijfde seizoen van The Block.
Troonbeeckx deed enkele fotoshoots voor bladen als P-Magazine en Maxim.
In september 2013 is Hanne Troonbeeckx een van de BV's die meedoet aan De Grote Sprong op vtm.
In december 2013 is Hanne Troonbeeckx een van de deelnemers in het programma Sing For Life op één ten voordele van Music For Life.
Selah Sue, geboren als Sanne Putseys [Leuven, 3 mei 1989], is een Belgisch singer-songwriter.
Sanne Putseys is afkomstig uit het Vlaams-Brabantse Leefdaal, een deelgemeente van Bertem. Sanne ging naar de middelbare school Heilig-Hart College in Wezembeek-Oppem [Tervuren, België] Ze leerde op haar vijftiende op de akoestische gitaar spelen en begon toen ook al eigen liedjes te schrijven. Op haar 17de trad ze als jongste en enige vrouwelijke artieste op tijdens het opensongcontest Open Mic-avond in Het Depot in Leuven. Organisator en zanger Milow, of Jonathan Vandenbroeck, merkte haar op en vroeg haar op te treden in zijn voorprogramma. Later speelde ze ook nog in het voorprogramma van Jamie Lidell in Londen en Parijs en stond ze met Novastar in het Amsterdamse Paradiso en ook in dat van Prince in Antwerpen.
Toen de radiozender Studio Brussel in het programma Volt op zoek ging naar de toekomst van de Belgische muziek, mochten tal van gevestigde Belgische waarden hun protegé voorstellen en voor Milow was dat Selah Sue. Samen speelden ze dan Explanations op de radio.
Van september 2008 tot eind augustus 2009 zat ze in de schoot van AB Artist In Residence. De AB staat hiermee artiesten waarin ze sterk geloven en die geen platenfirma of management hebben bij in een carrièreplanning. Hierdoor werd ze een beetje een huisartiest van de AB en kon ze een demo opnemen.
Naast covers van Erykah Badu en Amy Winehouse heeft ze ook een pak eigen nummers. Twee van haar bekendste nummers zijn het akoestische 'Mommy' en 'Black part love'. Deze laatste werd in december 2008 als haar eerste single uitgebracht.
In 2009 trad Sue op op het North Sea Jazz Festival en bij Lowlands. Ook was ze een keer te zien op Couleur Café. Ze was meerdere malen in De Wereld Draait Door te horen.
Op 8 november 2010 verzorgde ze het voorprogramma van Prince in het Sportpaleis in Antwerpen. Ook is ze te horen op het album van Cee Lo Green.
Op 1 mei 2010 was te zien op het Schoolrock Festival in samenwerking met Addicted Kru Sound
Op 7 januari 2011 was Selah Sue een van de winnaars van de Music Industry Awards 2010. Ze behaalde de belangrijke MIA voor "Beste vrouwelijke soloartiest". Bij Humo's Pop Poll kreeg Selah Sue de prijs van beste Belgische zangeres van 2010.
Op 4 maart 2011 werd haar naamloze debuutalbum uitgebracht, dat een combinatie van soul, jazz en reggae bevat.
In de zomer van 2011 trad ze op de volgende festivals op: Pinkpop, Rock Werchter, het North Sea Jazz Festival, Sziget, de Lokerse Feesten en Lowlands.
Op zaterdag 3 december 2011 ontving ze uit handen van Paul de Leeuw en Sinterklaas bij het programma PAU!L een gouden plaat voor de Nederlandse verkoop van haar debuutalbum Selah Sue.
Ze werd bij de Music Industry Awards reeds in 2010 verkozen als beste vrouwelijke soloartiest. Deze titel verlengde ze op 10 december 2011 tijdens de Music Industry Awards 2011. Die avond haalde ze ook MIA's voor "Best verkochte artiest" en "Album van het jaar 2011".
In oktober 2011 kreeg Selah Sue een European Border Breakers Award [EBBA]. Deze prijs wordt jaarlijks door de Europese Commissie toegekend aan tien Europese artiesten die grensoverschrijdend succes hebben met hun eerste Europese release. Op 11 januari 2012 werd bekendgemaakt dat Selah Sue bovendien de EBBA-publieksprijs heeft gewonnen – deze wordt door het publiek gekozen uit de tien winnaars van een EBBA.
Bij de Music Industry Awards 2012 won Selah Sue de prijs voor beste vrouwelijke soloartiest. Ze was aanwezig in de rechtstreekse show van de uitreiking op 8 december 2012 en bracht live een nummer.
Op 15 januari bracht Walk off the Earth een nummer uit samen met Selah Sue genaamd "Can't Take My Eyes Off You".
1 trein, 10 stations in Vlaanderen, 10 podia, 10 showcases
Clouseau en NMBS slaan de handen in elkaar voor een unieke en eenmalige promotionele tournee door Vlaanderen. Op vrijdag 30 oktober 2009 leent NMBS één van haar treinstellen uit aan de broertjes Wauters. Zij sporen die dag met hun speciaal ingelegde CLOUSEAU EXPRESS langs 10 Vlaamse steden om in elk van de stations een korte maar krachtige showcase voor de fans te spelen en zo het nieuwe album Zij Aan Zij voor te stellen.
Koen en Kris broedden al langer op een speciale actie om hun tiende studioalbum luister bij te zetten. En voor eenmaal mochten de rollen wel eens omgedraaid worden. Niet de fans moeten Vlaanderen doorkruisen om hun idolen aan het werk te zien. Deze keer krijgt iedereen de kans om in zijn of haar provincie een optreden van dichtbij mee te maken.
Het opzet is ambitieus. Om 6u s ochtends al worden de eerste versterkers ingeplugd in het station van Oostende. Na een set van ongeveer 30 minuten spoort de band verder landinwaarts om dit kunstje nog eens negen maal te herhalen in de stations van Brugge, Kortrijk, Gent Sint Pieters, Brussel Zuid, Mechelen, Brussel Nationaal Luchthaven, Leuven, Hasselt en Antwerpen Centraal.
Steun NMBS
Hoe enthousiast Koen en Kris ook waren over hun idee, het zou slechts bij een idee gebleven zijn zonder de overrompelende steun van de Nationale Spoorwegmaatschappij. NMBS aarzelde echter geen moment om de actie organisatorisch en logistiek te ondersteunen:
Marc Descheemaecker, gedelegeerd bestuurder NMBS:
We zijn heel blij dat we aan een dergelijk initiatief kunnen meewerken. Het opent onze deuren naar een nieuw publiek. Als openbare vervoersmaatschappij spelen we een sleutelrol in de ontwikkeling van duurzame mobiliteit, maar deze samenwerking biedt ons ook de mogelijkheid om ons eens van een andere kant te laten zien.
Yevgueni is een Belgische muziekgroep die Nederlandstalige nummers brengt. Hun muziek wordt vaak omschreven als moderne kleinkunst.
Het Nederlandse muziekfestival Pinkpop heeft een verrassende naam toegevoegd aan haar affiche. Niemand minder dan Stromae zal begin juni optreden in Landgraaf.
Paul Van Haver, zoals zijn echte naam luidt, bevestigde zijn komst tijdens een verrassingsbezoek in het Glazen Huis van muziekzender 3FM. Op 2 april krijgen onze noorderburen Stromae ook al te zien. Hij geeft dan een concert in de Heineken Music Hall in Amsterdam. De organisatie van Pinkpop beschrijft Stromae als "een dichter, kunstenaar en chansonnier in één, gevangen in een lang, tenger postuur met een aparte motoriek."
De Brusselaar staat momenteel in zowat alle hitlijstjes met Papaoutai, Formidable en Tous Les Mêmes. Afgelopen week trad hij nog op in de AB in Brussel en in de Trix in Borgerhout.
Stromae staat op 9 juni op het podium van Pinkpop 2014. Eerder strikte de organisatie al Metallica, Arcade Fire en Bastille.
De kaartverkoop voor de 45ste editie van Pinkpop begint op zaterdag 15 maart 2014 om 10.00 uur. Meer informatie vindt u op www.pinkpop.nl.