LUISTERT NU 24 OP 24 NAAR RADIO WITLOOF (BONHEUR), ons eigen piraten-radiostationneke.
Want we gaan voorbij aan geluid, chaque heure - RADIO WITLOOF (BONHEUR).
TOFFE plaatjes kunt gij aanvragen bij diverse uitzendingen door 'n maileke te sturen naar: radio@witloof.nl.
De meest opmerkelijke bewegende beelden van België, elken' dag verse nieuwe herbewerking…
De rechtvaardige rechters is het paneel linksonder op het Lam Gods, een polyptiek dat boven het altaar hing van de Vijdt-kapel in de Sint-Baafskathedraal in Gent, geschilderd door de gebroeders Jan en Hubert van Eyck (Vlaamse Primitieven).
De roof
Het paneel werd gestolen in de nacht van 10 op 11 april 1934, samen met het paneel dat Sint-Jan de Doper voorstelt. Dit laatste paneel werd gerecupereerd, maar het paneel De rechtvaardige rechters is tot op heden nog niet teruggevonden. De vermoedelijke dader van deze kunstroof is Arsène Goedertier, een wisselagent uit Wetteren. Hij verklaarde op zijn sterfbed aan zijn vriend Georges De Vos dat hij de enige was die wist waar het paneel zich bevond, en dat niemand dat schilderij daar weg kan halen, zonder de aandacht van alle mensen op zich te nemen. In het bureau werden een aantal schetsen gevonden, alsook de brieven waarmee hij de correspondentie met het bisdom voerde. Met deze informatie kon men het paneel echter niet terugvinden.
De kopie als voorlopige oplossing
Het paneel met de rechtvaardige rechters blijft tot op heden onvindbaar en werd in 1941 voorlopig vervangen door een kopie van de hand van Jef Van der Veken. De kopiist gaf een van de Rechters het profiel van de toenmalige koning Leopold III om, uit eerbetoon voor de oorspronkelijke schilder(s), er duidelijk op te wijzen dat het om een kopie gaat. De kopiist kon beschikken over een andere geschilderde kopie van de hand van Michiel Coxcie, in 1559 vervaardigd voor Filips II van Spanje. Het schilderen van dit vervangend paneel, in oppervlakte ongeveer één dertigste van het totale veelluik, heeft zes maanden intensieve arbeid gevergd. Een verklaring hiervoor ligt hierin dat elke vierkante duim geschilderd paneel door Van Eyck als een miniatuur werd afgewerkt.