LUISTERT NU 24 OP 24 NAAR RADIO WITLOOF (BONHEUR), ons eigen piraten-radiostationneke.
Want we gaan voorbij aan geluid, chaque heure - RADIO WITLOOF (BONHEUR).
TOFFE plaatjes kunt gij aanvragen bij diverse uitzendingen door 'n maileke te sturen naar: radio@witloof.nl.
De meest opmerkelijke bewegende beelden van België, elken' dag verse nieuwe herbewerking…
De zanger Plastic Bertrand, pseudoniem voor Roger Jouret [Brussel, 24 februari 1954] is een van de best verkochte Belgische artiesten. Momenteel staat hij op nummer 5 van meest verkochte platen in België.
Plastic Bertrand brak in 1977 door met de monsterhit Ça plane pour moi [ik verkeer in hogere sferen]. In het Nederlandse popprogramma Toppop trad hij op springend op een trampoline. Al een jaar later was hij een "echte rockster", met alle drugs & seks & rock-'n-roll die daarbij horen. Zo gaan er geruchten dat hij eens een New Yorkse hotelkamer met een bijl aan gort zou hebben geslagen. Na deze wilde jaren verwaterde de faam van de Belgische rockgod ietwat. Zo had hij in 1979 nog een klein hitje met Tout petit la planète, maar een kleine acht jaar later presteerde hij het om op het Eurovisiesongfestival op de op één na laatste plaats te eindigen, uitkomende voor Luxemburg met het liedje Amour amour. In 1988 had Plastic Bertrand nog een kleine hit met Slave to the beat.
Tegenwoordig bestiert hij een eigen kunstgalerie en is hij producer voor aankomend talent.
In 2006 won de zanger een rechtszaak die tegen hem was aangespannen door Lou De Prijck, de producer van Ça plane pour moi. De Prijck probeerde middels deze rechtszaak de rechten op dit nummer te verwerven en beweerde dat Plastic Bertrand het nummer niet zelf had gezongen. Als gevolg van deze rechtszaak werden experts aangesteld. Deze kwamen in juli 2010 op basis van de stem van de zanger tot de conclusie dat De Prijck het lied gezongen moet hebben. Bovendien wordt een accent uit het noordoosten van Frankrijk gezongen en niet uit Brussel.
In het Nederlandse programma Top 2000 was op 28 december 2010 een reportage te zien waarin Lou De Prijck een toelichting gaf op bovenstaande kwestie vanuit Thailand en zijn gelijk wilde aantonen. Tevens gaf hij aan dat de tekst van het nummer Ça plane pour moi eigenlijk een opeenstapeling was van allerlei absurde onsamenhangende zaken. Het nummer heeft een zeer hoog tempo en de tekst wordt heel snel gezongen met heel veel woorden [5 coupletten en 4 keer het refrein in 3 minuut 17]. Nog regelmatig vertolkt Lou De Prijck onder zijn eigen naam het nummer. De rechtbank heeft nog niet beslist of De Prijck op basis van deze bevindingen aanspraak kan maken op naburige rechten.
D'un ciel plus bleu qua'à l'habitude,
Ce mai 40 a salué
Quelques Allemands disciplinés
Qui écrasaient ma belgitude