LUISTERT NU 24 OP 24 NAAR RADIO WITLOOF (BONHEUR), ons eigen piraten-radiostationneke.
Want we gaan voorbij aan geluid, chaque heure - RADIO WITLOOF (BONHEUR).
TOFFE plaatjes kunt gij aanvragen bij diverse uitzendingen door 'n maileke te sturen naar: radio@witloof.nl.
De meest opmerkelijke bewegende beelden van België, elken' dag verse nieuwe herbewerking…
Sinds het opdoeken van Monza gaat Stijn Meuris verder onder de naam MEURIS. In 2010 kwam de eerste solo-plaat uit, getiteld 'Spectrum'.
'Spectrum' telde 11 door Stijn Meuris geselecteerde Noordkaap- en Monza-songs die een bijwijlen drastische turnover ondergingen. De hits, [althans de meeste], maar ook een pak nummers die volgens Meuris meer glans hadden verdiend en die op de plaat eindelijk te horen zijn zoals ze destijds bedoeld waren.
Daarnaast staan ook het gloednieuwe 'De Logica In Mij' én het unieke duet 'Wat Een Fijne Dag/Het Zou Niet Mogen Zijn' op de plaat. Voor die laatste song werkten Stijn Meuris en Raymond Van Het Groenewoud samen.
Luc Gilbert Cyrille Nilis [Hasselt, 25 mei 1967] is een Belgisch voetbaltrainer en voormalig voetballer. Hij keerde in augustus 2014 als spitsentrainer terug bij PSV, waarvoor hij eerder zes seizoenen speelde en ook een periode lid was van het scoutingsteam. Nilis was van 1988 tot en met 2000 international voor het Belgisch voetbalelftal, waarvoor hij 56 wedstrijden speelde en tien keer scoorde.
Nilis was een tweevoetige spits die bekendstond om zijn uitstekende traptechniek. De stijlrijke aanvaller debuteerde in de jaren 80 bij FC Winterslag, waarna hij de overstap maakte naar RSC Anderlecht. Hoewel hij bij paars-wit regelmatig speelde en vaak tot de uitblinkers behoorde, kreeg Nilis in België nooit de erkenning waar hij op hoopte. Zo veroverde hij nooit de Belgische Gouden Schoen en werd hij pas verkozen tot Profvoetballer van het Jaar toen hij in Nederland speelde.
Nilis verhuisde in 1994 naar PSV, waar hij de Nederlandse Gouden Schoen won en twee keer topschutter werd. In 2000 verhuisde hij naar Aston Villa, waar een beenbreuk al snel een einde maakte aan zijn carrière. Nilis kwam ook meer dan 50 keer uit voor de Rode Duivels, hoewel hij bij de nationale ploeg niet makkelijk tot scoren kwam.
Nilis heeft drie kinderen: één zoon en twee dochters. Zijn zoon Arne voetbalde bij de jeugd van KRC Genk en PSV.
Link naar biografie: https://www.bol.com/nl/p/de-waarheid/9200000046311612/
Telex is een Belgische electro-pop band uit Brussel. De groep werd in 1978 gevormd door Marc Moulin, Michel Moers en Dan Lacksman.
Hun muziek bestaat uit simpele popmelodieën in combinatie met disco gebracht met synthesizers en andere elektronica. In tegenstelling tot de New Wave, die toen populair was, namen ze zichzelf niet al te serieus. Deze combinatie van 'lichte' pop en elektronica was vooruitstrevend in die tijd. Samen met Kraftwerk vormen ze een bron van inspiratie voor House en Techno.
Lacksman had de eerste Fairlight-synthesizer, de eerste sampler voor de commerciële markt in België. Hij kocht hem in 1983 nadat hij met Thomas Dolby had samengewerkt.
Hun singles Twist à Saint Tropez, Moskow Diskow en Rock around the Clock [een elektronische cover van de klassieke rock-'n-roll hit van Bill Haley and the Comets] uit 1979 waren kleine hits. In 1980 namen ze voor België deel aan het Eurovisiesongfestival met Eurovision, gespeeld op synthesizer en gezongen met behulp van vocoder. Telex werden voorlaatste dankzij 14 punten. Het was echter ook de bedoeling laatste te eindigen, een feit dat door niet iedereen zo goed werd begrepen. Hierdoor verloren ze de steun van een groot deel van hun fans omdat deze dachten dat ze commercieel waren geworden. Terug blikkend op die periode, tijdens een TV-interview voor de RTBF vertelde Marc Moulin hier over dat Telex voor die deelname zowat voor de afgrond stond. En dat ze sindsdien een enorme stap naar voren hadden gezet.
In 1986 ging de groep uit elkaar, al hielden ze wel contact. Moers werd graficus en fotograaf, Moulin ging voor de radio werken en toneelstukken en columns schrijven. In 2001 begon hij onder zijn eigen naam platen te maken voor het prestigieuze Blue Notelabel. Lacksman bouwde zijn eigen Synsound Studio in Laken. En bracht onder de naam Pangea een gelijknamige plaat uit, die op veel manieren de muziek van Deep Forest vooraf spiegelt. Lacksman is ook de producer van de eerste Deep Forest CD, die in zijn studio is opgenomen.
In 1999 werden een aantal originele nummers heruitgebracht onder de titel I don't like remixes samen met remixes door toonaangevende techno-artiesten [onder andere Carl Craig] als I don't like music.
In 2006 kwamen de mannen op de proppen met het album How Do You Dance? én scoorden ze een radiohitje met de cover On the Road Again. De plaat bevatte ook bewerkingen van "The Nr.1 Song in Heaven" van Sparks, "Jailhouse Rock" van Elvis Presley en "J'aime la vie" van Sandra Kim.
Copyright © 2013-2024 WITLOOF™. Alle rechten voorbehouden. Handelsnummer 577.74.862 KvK te Maastricht. Belastingnummer 852731048B01.